de leegte staart je aan
ongemakkelijk kijk je weg
probeer je niet te voelen
het grote niets te vullen
met ego en nog meer spullen
maar leegte is als een zwart gat
waar materie in verdwijnt
het ego geen houvast vindt
je vlucht in verdoving
zoet geluk
een troebele blik
oppervlakkige kicks
om niet diep te hoeven voelen
zoekend naar afleiding
laat je je in slaap sussen
door telefoon en televisie
of aanschouw je andermans ellende
om maar niet naar jezelf te hoeven kijken
als de leegte weer eens kijkt
durf dan eens terug te kijken
en zie dat ze vol-ledig is
gevuld met alles
wat jouw ziel vervult
en dan blijkt de leegte
bron van oneindig potentieel
